เราอยู่ด้วยกันมาก็นาน ข้างกัน ไม่เปลี่ยนเลย
ภาพที่ฉันจำยังไม่จาง ดอกไม้วันวาเลนไทน์ ที่ให้เธอ
เหมือนวันนี้เรา อยู่ข้างกัน มามากพอ
คล้ายว่าฉันลืม ลืมไป หยิบหัวใจ คืนเธอ
ฉันคงไม่โทษที่มันเป็นเพราะดนตรี
ฉันขอโทษฉันมันโง่ที่ฉันทิ้งให้เธอไปน่ะคนดี
ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ ยิ่งเหงาทุกที ถึงมันจะ Free
แต่ มือเธอไม่มี
และ ฉันยังไม่ชิน แบ่ง ห้วงความทรงจำตอนที่เราเคยได้ฝัน
ตัด พวกความทรงจำที่ไม่เอาไว้ข้างหลัง
ปล่อย ให้วันเวลามันเดินทางอย่างที่หวัง
บอก ฉันทีว่าเธอจะเข้าใจเรื่องของฉัน
เธออยู่ที่เดิมฉันยังเดิน นับวัน ที่จะได้เจอ
เวลาผ่านหมุนไป เป็นยังไง ช่างมัน แค่ต้องเดิน
สิ่งที่สร้างกัน อยากให้จำ เพียงเรื่องเดียว
ว่าฉันคงไม่พบใคร ที่จะรักกัน ได้เท่าเธอ
ได้เท่าเธอ (ได้เท่าเธอ)